Καινοτομίες στην Ελληνική Δημόσια Διοίκηση: Η θεσμοθέτηση του Συμβούλου Ακεραιότητας

Περίληψη

Τα τελευταία χρόνια δίνεται ιδιαίτερη στη διερεύνηση του ρόλου που «διαδραματίζει» η καινοτομία στην οικονομική και κοινωνική «αλλαγή» των σύγχρονων κρατών και η διαχείριση της αλλαγής αυτής. Συγκριτικά με τον ιδιωτικό τομέα, ο δημόσιος τομέας παρουσιάζει «έλλειψη δεδομένων», ποσοτικού και ποιοτικού χαρακτήρα, γεγονός που εμποδίζει την κατανόηση του καινοτομικού περιβάλλοντος στον δημόσιο τομέα. Η καινοτομία στη Δημόσια Διοίκηση αποτελεί στις σύγχρονες οικονομίες και κοινωνίες έναν από τους πιο στρατηγικούς παράγοντες συμβολής στη διατήρηση ενός υψηλού επιπέδου λειτουργίας και παροχής υπηρεσιών των δημοσίων φορέων, τη διαχείριση των προκλήσεων που επιφέρουν οι κοινωνικές, οικονομικές και τεχνολογικές αλλαγές προς όφελος της ευημερίας των πολιτών. Η εμφάνιση καινοτομίας στον δημόσιο τομέα φαίνεται να στρέφεται γύρω από πέντε ευρείες κατηγορίες αιτιών, τα εσωτερικά προβλήματα, τις πιέσεις από το πολιτικό σύστημα, την αλλαγή κουλτούρας, αλλά και ηγεσίας του οργανισμού, τις κρίσεις υπό την έννοια δυσμενών για τον φορέα γεγονότων και την εμφάνιση ευκαιριών (τεχνολογικών ή άλλων).Η θεσμοθέτηση του Συμβούλου Ακεραιότητας αποτελεί μια καινοτόμα προσπάθεια δημιουργίας ενός οργάνου, ικανού να βοηθήσει κάθε δημόσιο φορέα να «εμπιστευτεί» προβλήματα που έχουν εντοπιστεί στο περιβάλλον του και να διαμεσολαβήσει για την διαχείρισή τους, την πιθανή εύρεση λύσης ή την προώθησή τους αρμοδίως.