Το μέλλον του κινηματογραφικού και μουσειακού κλάδου και οι προτιμήσεις των καταναλωτών

Περίληψη

Η παρούσα έρευνα εξετάζει τη συμπληρωματική σχέση του κινηματογράφου με τον ψηφιακό κινηματογράφο και των μουσείων με τις ψηφιακές συλλογές μουσείων αντίστοιχα. Το κείμενο αυτό παρουσιάζει μια ποσοτική έρευνα, μέσα από δείγμα ευκολίας, στη φοιτητική κοινότητα του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου (ΕΛΜΕΠΑ). Το δείγμα αποτελείται από φοιτητές και επιλέχθηκε στη βάση της εξοικείωσής του με τα ψηφιακά μέσα, καθώς θεωρήθηκε ότι ήδη δαπανά μεγάλο μέρος του χρόνου του στο ψηφιακό περιβάλλον, ενώ δεν έχει προλάβει να ζήσει πολύ τη συμβατική μορφή των εξεταζόμενων κλάδων, χωρίς την ταυτόχρονη παρουσία τους στο ψηφιακό περιβάλλον. Ο χρόνος διεξαγωγής της έρευνας ήταν το διάστημα Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου του 2022 και το δείγμα αποτελείται από εκατό ένα άτομα (101), που κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήματα σχετικά με τις προτιμήσεις και τον τρόπο πρόσβασής τους σε κλάδους όπως οι συναυλίες, το θέατρο, τα φεστιβάλ, ο κινηματογράφος και τα μουσεία. Η εργασία αναφέρεται επίσης σε στρατηγικές επέκτασης των κλάδων, μέσα από την επέκταση της επιρροής της κανονικής τους λειτουργίας ως ωφέλιμα αγαθά. Τέλος, η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πολιτιστικές βιομηχανίες όπως ο κινηματογράφος και τα μουσεία προσφέρουν ένα είδος θέασης που μπορεί να διαμεσολαβηθεί και να προβληθεί από απόσταση. Η ψηφιακή παρουσία τους λειτουργεί ως «συμπληρωματικό» αγαθό, ενώ η μείωση του αριθμού των επισκεπτών σε μουσεία και κινηματογραφικές αίθουσες φαίνεται να προκαλείται από οργανικά προβλήματα των ίδιων των οργανισμών κι όχι από τον ψηφιακό μετασχηματισμό.