Ένα ταξίδι στην έκφραση μέσω της ρυθμικής λεκτικής κινητικότητας ή της γραφικής απεικόνισης

Περίληψη

Αν θεωρήσουμε ως τρόπο έκφρασης όλη την ανθρώπινη εκφορά του προφορικού λόγου και της  γραφής  ως  συνεχόμενης  λειτουργίας  σε  όλο  το  εύρος της ανθρώπινης βίωσης, τότε γίνεται φανερό πως ο συνδετικός κρίκος αλλά και το μέσο για την επικοινωνία είναι η γλώσσα. Είναι το τελειότερο σύστημα επικοινωνίας, που από τη διάρθρωση και λειτουργία του ανταποκρίνεται καλύτερα στη δομή της ανθρώπινης σκέψης. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα μεταδίδονται μέσω λέξεων και φράσεων, μέσω του λόγου αλλά και μέσω των εικόνων. Στην παρούσα εργασία θα γίνει μια προσπάθεια υπαινιχτικής μελέτης της αλληλοδραστικής σχέσης που συνδέει τη γλώσσα με την εικόνα. Η τελευταία λαμβάνει άπειρες όψεις κατά τη διαδικασία πρόσληψης της πραγματικότητας που πολλές φορές καθορίζονται από τους όρους του αποδέκτη της. Την πρωταρχική προφορικότητα διαδέχθηκε η χειρογραφική περίοδος, ακολούθησε η τυπογραφική περίοδος, για να καταλήξουμε σήμερα στην δευτερογενή προφορικότητα. Η τελευταία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μετατυπογραφική ή περίοδος  των ηλεκτρονικών  μέσων.  Στις παραπάνω  περιόδους, ο ήχος, το  μίλημα, η φωνή, αλλά και η γραφή διατηρούν πάντα σχέση με την εικόνα. Η τελευταία, είτε ως άμεση αναγωγή στις αισθήσεις και την ίδια τη φύση μας, είτε ως ενδιάμεση της συνειδήσεως με την αντικειμενική πραγματικότητα, συμπληρώνει την προσληπτική ικανότητα του υποκειμένου. Έτσι, η όλη εκφραστικότητα του ανθρώπου, που πραγματώνεται μέσω γλωσσικών μορφών όπως η γραφή και ο απλός προφορικός λόγος, διαμεσολαβείται από την εικόνα. Η γλώσσα μέσω των εικόνων δείχνει την αισθητηριακή της πολλαπλότητα και μιλάει βλέποντας, βλέπει νιώθοντας, φτιάχνει εικόνες με τον νου, για να γνωρίσει και να καταλάβει τον κόσμο. Διαμορφώνει μέσα από τη φυσικότητά της επικοινωνιακά πλαίσια.