Κατανοώντας την Αναπτυξιακή Διαταραχή Συντονισμού: Μια μελέτη περίπτωσης

Περίληψη

Η Αναπτυξιακή Διαταραχή Συντονισμού είναι μια νευρολογική δυσλειτουργία που επηρεάζει τον εγκέφαλο και, ακολούθως, την αντίληψη, τη σκέψη και ιδιαίτερα την κινητική λειτουργία. Για τον λόγο αυτό, αποτελεί, παράλληλα, και ειδική μαθησιακή δυσκολία. Στη βιβλιογραφία, χρησιμοποιείται ένα ευρύ φάσμα για την ονοματοδοσία,  όπως  σύνδρομο  του  τεμπέλικου  παιδιού,  δυσπραξία,  ελάχιστη  εγκεφαλική λειτουργία με επικρατούσα την Α.Δ.Σ. Επίσης, δυσκολίες παρουσιάζονται στον καθορισμό των αιτιών που την προκαλούν, στην έγκυρη και εύστοχη διάγνωση, στην υλοποίηση της παρέμβασης και της αποκατάστασης. Η Αναπτυξιακή Διαταραχή Συντονισμού φαίνεται να συνυπάρχει με άλλες μαθησιακές διαταραχές σε μεγάλη συχνότητα, όπως η Δ.Ε.Π. με ή χωρίς υπερκινητικότητα, ο αυτισμός, η δυσλεξία. Ένας ακόμη παράγοντας που μπορεί να δυσχεραίνει τη διάγνωση και υποστήριξη είναι η συνεργασία ενός αριθμού ατόμων, τόσο ειδικών όσο και της ίδιας της οικογένειας. Επιπλέον, με στόχο την καλύτερη αποκωδικοποίησή της, θα παρουσιαστεί το προφίλ ενός μαθητή πρώτης σχολικής ηλικίας με διάγνωση Αναπτυξιακής Διαταραχής Συντονισμού. Σε γενικές γραμμές, η μελέτη και η έρευνα της συγκεκριμένης διαταραχής έχει ακόμη δρόμο να διανύσει μέχρι να αποκτήσει αναγνώριση και, στη συνέχεια, μεθοδική αποκατάσταση. Σήμερα, στη χώρα μας ο επίσημος φορέας για διάγνωση μαθησιακών δυσκολιών είναι το ΚΕΣΥ. Σε επίπεδο γενικού σχολείου, οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες υποστηρίζονται, πέρα από τον εκπαιδευτικό γενικής αγωγής, από ειδικούς παιδαγωγούς στα τμήματα ένταξης ή με παράλληλη στήριξη. Η Αναπτυξιακή Διαταραχή Συντονισμού χρειάζεται τη σύμπραξη περισσότερων ειδικοτήτων για την ορθότερη διάγνωση και υποστήριξη, όπως είναι ο λογοθεραπευτής, ο εργοθεραπευτής, τόσο στην υπηρεσία του ΚΕΣΥ όσο και στο σχολικό περιβάλλον του μαθητή που έχει διαγνωστεί, γεγονός που πρέπει να ευαισθητοποιήσει και να κινητοποιήσει τους αρμόδιους φορείς.