Η επικοινωνία ως μέσο επίλυσης των συγκρούσεων Διευθυντή και εκπαιδευτικών στις σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Περίληψη

Η παρούσα εργασία μέσα από βιβλιογραφικές  αναφορές αναλύει την έννοια της επικοινωνίας  και του  ρόλου που διαδραματίζει στην επίλυση των  συγκρούσεων,  προσωπικών  και υπηρεσιακών,  ανάμεσα  στον Διευθυντή και στο εκπαιδευτικό προσωπικό σε σχολικές μονάδες της Π ρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Αντικείμενο μελέτης μέσα από μια θεωρητική ανάλυση, υπήρξε η επικοινωνιακή δραστηριότητα μέσα στον εκπαιδευτικό οργανισμό. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην επικοινωνιακή διαδικασία και στους παράγοντες από τους οποίους εξαρτάται ο βαθμός της αποτελεσματικότητάς της. Τα χαρακτηριστικά του γραπτού και του προφορικού λόγου αποτελούν επικοινωνιακά εργαλεία και διακρίνουν την επικοινωνιακή διαδικασία σε μορφές λεκτικής, μη λεκτικής, επίσημης, ανεπίσημης, ειλικρινούς και παραγωγικής επικοινωνίας. Κομβικά σημεία αποτελούν οι τρόποι πρόσληψης του μηνύματος καθώς ο πομπός κωδικοποιεί και ο δέκτης  αποκωδικοποιεί.  Το μήνυμα είναι ένα μέσο επικοινωνίας που συλλαμβάνεται και αναλύεται με ποικίλους τρόπους. Τα επικοινωνιακά συστήματα συμβάλλουν καθοριστικά στην αποδοχή ή την απόρριψη ενός μηνύματος. Ένας εκπαιδευτικός οργανισμός αναπτύσσεται και εξελίσσεται σε μεγάλο βαθμό από το επικοινωνιακό  πλαίσιο που τον περιβάλλει. Η επικοινωνία έχει τη διεύθυνση της ανόδου και καθόδου. Γίνεται λόγος για τις συγκρούσεις που μπορεί να επιφέρει κάθε φορά το επικοινωνιακό σύστημα, την αναζήτηση των αιτίων και των συνεπειών αυτών των συγκρούσεων. Τα είδη των συγκρούσεων και οι τρόποι διαχείρισης, οι αντιδράσεις των συγκρουόμενων ατόμων δείχνουν μια εικόνα για την αποτελεσματικότητα της επικοινωνίας ως μέσου επίλυσης των συγκρούσεων. Αναλύεται αρκετά η μεγάλη σημασία της επικοινωνίας στην εκπαιδευτικ ή διοίκ ηση μέσα από παραδείγματα δεξιοτήτων των διευθυντικών στελεχών. Τα ηγετικά στυλ επηρεάζουν το  επικοινωνιακό αποτέλεσμα και μπορούν να οδηγήσουν σε άρση των επικοινωνιακών  εμποδίων.