Σχολικός εκφοβισμός, θυματοποίηση και προτάσεις αντιμετώπισης

Περίληψη

Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται σε μια κατάσταση διαρκούς και συστηματικής θυματοποίησης ενός ατόμου. Mέσα από στοχευμένες λεκτικές ή/και σωματικές ενέργειες, έχει στόχο τη δημιουργία συναισθηματικών αντιδράσεων και κοινωνικών επιπτώσεων. Στον χώρο της εκπαίδευσης, οι πολύπλευρες μορφές του εκφοβισμού και η πολυ-θυματοποίηση συνομηλίκων αποτελούν σημαντικό πρόβλημα που απαιτεί την προσοχή των γονέων, των εκπαιδευτικών, των διευθυντών σχολείων, των παρόχων περίθαλψης και των υπευθύνων χάραξης πολιτικής. Οι πολλαπλές μορφές εκδήλωσης και οι διαφορετικοί ρόλοι των εμπλεκομένων συνδέονται με ατομικούς και κοινωνικούς παράγοντες, μέσα και έξω από το σχολείο, και καθιστούν πολύπλοκη την αντιμετώπιση, οδηγώντας σε λύσεις που δεν είναι πάντα εφικτές. Η βία είναι το τέλος σε ένα κλιμακούμενο μοτίβο παρενόχλησης, διαμορφώνοντας μια κουλτούρα που συγχωρεί την προκατάληψη. Στο παρόν άρθρο, επιχειρείται η ανάδυση προτάσεων πρόληψης και αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού, στη βάση της κριτικής εκπαίδευσης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Καθώς οι πρακτικές τιμωριών, αποβολών και αποκλεισμών έχουν καταδείξει ότι μπορούν να επιφέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα στη διαχείριση της θυματοποίησης, χρειαζόμαστε σχολεία που θα κάνουν πράξη την αυτογνωσία, τον σεβασμό και την ελευθερία, μέσα από τη σύνδεση της σχολικής ζωής και του ευρύτερου κόσμου. Με αυτόν τον τρόπο, στο πλαίσιο αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού, διαφαίνεται η σημασία του ρόλου του σχολείου και των εκπαιδευτικών και, παράλληλα, αναδύεται και η καθοριστική συνεισφορά των γονέων και των κηδεμόνων.