Μουσειοπαιδαγωγική: Μια διαθεματική πρόταση για σχέδιο δράσης με διαδικτυακή περιήγηση στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας. Ενδυναμώνοντας την αειφορία.

Περίληψη

Η παρούσα εργασία αποτελεί προτεινόμενη διδακτική εφαρμογή και αποβλέπει στην ανάλυση ενός διαθεματικού σχεδίου δράσης βασισμένου στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή. Δεδομένου ότι τα μουσεία αποτελούν χώρους μάθησης όχι μόνο
για τους επισκέπτες σε αυτά αλλά και για το ίδιο το σχολικό περιβάλλον έχει διαμορφωθεί ένα σχέδιο εργασίας το λεγόμενο project, το οποίο δυνητικά μπορεί να αξιοποιηθεί στα πλαίσια της Ευέλικτης Ζώνης. Σκοπός θεωρείται η απόκτηση γνώσεων σχετικών με τα ζώα και το περιβάλλον και η διαμόρφωση φιλικών στάσεων προς το περιβάλλον για την ενδυνάμωση της αειφορίας. Στη διδασκαλία αξιοποιείται σε μεγάλο βαθμό
η διαδικτυακή περιήγηση που προσφέρεται μέσω της ιστοσελίδας του μουσείου. Η εκπαιδευτική αυτή καινοτομία της σύζευξης διαθεματικών σχεδίων διδασκαλίας με ψηφιακό τρόπο συμβάλλει στη διατήρηση του ενδιαφέροντος των μαθητών, στην έξαψη
της φαντασίας τους, στη διαμόρφωση της κριτικής σκέψης τους, στη διεύρυνση των πνευματικών τους οριζόντων καθώς και στη προαγωγή της γνώσης εφόσον οι μαθητές πράγματι μαθαίνουν χωρίς να οδηγούνται στη στείρα απομνημόνευση όπως συμβαίνει
με το παραδοσιακό τρόπο διδασκαλίας όπου τα διδακτικά αντικείμενα διδάσκονται ξεχωριστά με μόνο μέσο το σχολικό εγχειρίδιο. Παρουσιάζεται αναλυτικά η διδακτική μέθοδος με έμφαση στην ομαδοσυνεργατική μέθοδο. Οι συμμετέχοντες είναι μαθητές της  ΣΤ΄ Δημοτικού. Αξιοποιούνται δύο θεματικές του μουσείου «Σπονδυλόζωα» και «Εντομολογία» πάνω στις οποίες είναι βασισμένα τα δύο διαθεματικά σχέδια εργασίας «Τα ζώα της στεριάς» και «Τα έντομα» αντίστοιχα. Στα διαθεματικά σχέδια διδασκαλίας επισημαίνονται οι διδακτικοί στόχοι καθώς και τα μέσα και υλικά που θα χρησιμοποιηθούν και περιγράφονται η εκπαιδευτική μεθοδολογία, οι ενδεικτικές δραστηριότητες καθώς
και η σχετική αξιολόγησή τους. Η αξιολόγηση των διδακτικών στόχων επιτυγχάνεται με ένα συνδυασμό παραδοσιακών μεθόδων όπως είναι οι προφορικές ερωτήσεις, ο ημιδομημένος διάλογος, η συστηματική παρατήρηση αλλά και πιο εναλλακτικών μεθόδων όπως είναι το παιχνίδι ρόλων και η αυτοαξιολόγηση μέσω ερωτηματολογίων. Στα συμπεράσματα υπογραμμίζεται η συμβολή του μουσείου στην εκπαίδευση ως ένα μέσο που προσφέρει στους μαθητές ποικίλα ερεθίσματα και ειδικότερα επισημαίνεται η συνεισφορά του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας στην διαμόρφωση συμπεριφοράς που οδηγεί στην αειφόρο ανάπτυξη.